Home
Bevalling
Foto's
Nieuws
Verslag  
  Het verhaal achter de bevalling... Vrijdag 5 maart lijkt het dan eindelijk te beginnen, of toch niet? Wat zijn weeën, hoe voelen die, is het toch alleen maar buikkramp???
Papa heeft om 7:16 de kraamhulp alvast gebeld, dat moet namelijk bij de eerste wee.
Mama weet niet meer of ze moet zitten, liggen, staan, lopen alles lijkt pijn te doen. Het bad is nu een uitkomst!
Het golvende gedrag houdt op, het is nu een constante pijn. Is het dan toch alleen maar buikkramp geweest of wellicht de voorweeën???

Bij de gynaecoloog heeft mama aan een CTG-apparaat gelegen, hier konden we de hartslag volgen (en horen) en om 11:59 is officieel de eerste wee geregistreerd! Ook had mama al 2-3 cm ontsluiting.
Vandaag of morgen ga je geboren worden, want bij meer dan 2 cm ontsluiting gaan ze de bevalling inleiden. Morgen moeten we terugkomen in het ziekenhuis (al om 8:00), als je dan nog niet geboren bent.

De weeën blijven komen, mama wordt er doodmoe van. Om een uur of negen 's avonds hebben we de verloskundige gebeld omdat de weeën steeds heftiger worden. Ineke is er een half uurtje later, ze onderzoekt mama. De teleurstelling is groot als blijkt dat er nog maar 3 cm ontsluiting is... Ineke voorspelt al dat we een drukke nacht tegemoet gaan.
De hele nacht hebben we wakker gelegen van de weeën, ze blijven komen en mama kan geen oog dicht doen. Om 7:45 zijn we in het ziekenhuis, daar zouden we ingeleid gaan worden, maar de doctoren vinden dat niet verstandig en laten ons de keus: of inleiden, met alle risico's van dien, of een pijnstiller en een nachtje in het ziekenhuis zodat we de volgende dag vol goede moet kunnen beginnen aan de bevalling. Mama weet het niet meer en papa besluit het laatste, laten we beide maar lekker uitrusten en dan gaan we er morgen voor. De doctoren vinden dat een wijze beslissing.
Mama wordt opgenomen in het ziekenhuis en krijgt een pijnstiller, papa wordt naar huis gestuurd om ook lekker te gaan slapen. Om 12:00 wordt papa wakker gebeld dat de vliezen spontaan zijn gebroken en mama ligt alweer in de verloskamer. Papa rijdt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.
De weeën zijn nog steeds intens en mama vraagt dan ook of er niet gekeken kan worden hoe ver we nu zijn. De doctor kijkt en er blijkt al 8 cm ontsluiting te zijn (14:30), geweldig! Eindelijk niet al het werk voor niets.
Om 16:15 begint mama het gevoel te krijgen dat ze steeds moet poepen, papa zegt 'dat is vast persdrang' en roept zo snel mogelijk een verpleegster erbij. Mama wil eigenlijk naar de wc, maar dat vertrouwt de verpleegster niet meer. De doctor arriveert om 16:45 en die constateert dat er al 10 cm ontsluiting is, we kunnen beginnen!!!
Het persen gaat moeizaam, ook omdat de baby zo groot is, en er wordt na 45 minuten besloten om de vacuümpomp erbij te gaan gebruiken zodat mama een beetje geholpen kan worden. Ook wordt er een aantal knipjes gezet. Bij het zien van de knipjes valt papa bijna flauw... hij moet snel gaan zitten en krijgt een glaasje water, bij de volgende perswee staat ie alweer klaar.
Na een aantal keren persen met de pomp en met de extra ruimte, lukt het dan eindelijk: om 18:20 wordt Jord geboren, hij is 50 cm. lang en 4335 gram zwaar, een lekkere dikkerd!
Tijdens de bevalling poept Jord ook de doctor nog helemaal onder!

Jord wordt goed onderzocht op suiker (3,2), reflexen (9 op 10) en huilen (dat kan ie als de beste). Ook komt de kinderarts langs om hem te onderzoeken, alles zit er op en er aan en alles werkt perfect!
Omdat ie zo'n dikkerd is moet ie 8 keer per dag de borst en ook nog bijvoeren met de pink en een spuit.

Zondag 7 maart werd je om 6:45 uur op de zaal gebracht. Papa’s mogen vanaf 9:00 uur ’s ochtends tot 21:00 uur ’s avonds doorlopend op bezoek komen in het ziekenhuis, dus om stipt 9:00 uur was papa er dan ook al, want die heeft jou en mama erg gemist. Het is ook helemaal niet gezellig alleen in huis, maar als alles goed gaat worden we morgen om 10:00 uur uit het ziekenhuis ontslagen. Vanochtend zijn opa en Hannie op bezoek geweest en ’s middags je neefjes Joshua en Ryan en hun papa en mama en oma Poppegaai. Wat ben je verwend. Je hebt een hele mooie mobiel cadeau gekregen, slabbetjes een boekje, badeendjes en een hele mooie ballon van een vis uit de tekenfilm ‘Finding Nemo’ en nog veel meer. Toen Joshua zag dat je al een hele mooie ballon had gekregen van opa en oma Oosterkamp van Bob de Bouwer, wilde hij de ballon bijna zelf houden, zo mooi is die! En natuurlijk hebben Joshua en Ryan ook nog een hele mooie tekening voor je gemaakt.

Elke keer als Jord eet geeft hij direct over, dat komt doordat hij ontlasting en bloed binnen heeft gekregen tijdens de bevalling. Ook is Jord steeds misselijk en moet hij kokhalzen. Mama en papa maken zich een beetje ongerust. Zondag wordt besloten dat ze de maag leeg gaan spoelen van Jord en dan laten ze ook 15 cc eten achter. De verpleegkundige vertelt dat Jord het leuk vond om hard rond te rijden door de gangen, van wie zal hij dat toch hebben...
Na het schoonspoelen van de maag gaat het een stuk beter, Jord is niet meer misselijk en het eten blijft nu ook eindelijk binnen.

’s Avonds zijn opa en oma Oosterkamp nog even op de visite geweest. Maar die hadden gisteren al de primeur en zijn kort na jou bevalling even op kraambezoek geweest.

Jord is al flink afgevallen, maar wat wil je ook als je een dag alles uitspuugt. Bij het verlaten van het ziekenhuis weeg je 'nog maar' 4050 gram, dat is gelukkig nog binnen de marge, een baby mag 10 procent van zijn geboorte gewicht verliezen, als dit meer is dan kan de baby uitdrogen!

Lees verder in de weekverslagen onder kraamtijd.