Op donderdag 3 juli hebben we van opa en oma Oosterkamp een hele mooie felicitatiekaart gekregen, met daarop de button ‘ik ben niet dik, ik ben zwanger!’. Deze week heb ik mijn naaste collega op het werk, Manon, in vertrouwen verteld dat ik zwanger was, want het viel wel op dat ik op een ochtend heel veel last had van de misselijkheid. De ochtendmisselijkheid kreeg ik toch als snel onder controle, alhoewel het tandenpoetsen gedurende de gehele zwangerschap een beproeving bleef (in verband met kokhalzen). Daarom zet mama de wekker wat eerder, zodat ze het wat rustiger aan kan doen en staat niet meteen op als ze wakker wordt, maar blijft nog even liggen. Voordat ze naar het werk gaat drink ze wat en eet ze iets lichts zoals een bakje vla of yoghurt. Bovendien eet ze kleine porties verdeeld over de dag in plaats van drie keer een flinke maaltijd. Een andere collega, Marian, met wie mama altijd gaat aerobicen, weet het nu ook, want buikspieroefeningen zijn echt uit den boze als je zwanger bent. In plaats daarvan zijn we nu aan het zwemmen geslagen.

Op vrijdag 4 juli hebben wij ons eerste cadeautje gekregen van Manon, een mutje van Nijntje.